اطلاعاتی که باید در مورد بیماری لوک اروپایی داشته باشید
بیماری لوک اروپایی موضوعی نیست که شما را بترساند. با پیشگیری می توانید از بروز این بیماری جلوگیری کنید. اگر هم که این بیماری به هر نحوی وارد کندوهای زنبورستان شد، اگر سریع به فکر درمان باشید، خیلی زود این بیماری را ریشه کن خواهید کرد
زنبورداری یک شغل پرچالش و سخت و در عین حال شیرین است. چالش های مختلفی در این شغل وجود دارند که گذر از این چالش ها ممکن است در بسیاری از مواقع بسیار سخت و غیر قابل تصور باشد. یکی از این چالش های همیشگی در حرفه زنبورداری، مواجهه با بیماری های مختلفی است که به طور ناگهانی ممکن است کل یک کلنی یا زنبورستان را مبتلا کند.
بیماری لوک اروپایی از جمله بیماری های رایج در بین کلنی های زنبورداری دنیا است. یک بیماری دیگر شباهت اسمی با این بیماری دارد که به آن لوک آمریکایی گفته می شود. شیوع و گستردگی لوک اروپایی بسیار کمتر از لوک آمریکایی است. با این حال هر دو بیماری ممکن است مشکلاتی را برای زنبورستان ایجاد کنند. در نتیجه نمی توان گفت کدام یک پراهمیت تر یا کم اهمیت هستند.
شاید برایتان جالب باشد که این بیماری همیشه هم کشنده نیست؛ اما در برخی موارد می تواند به سرعت لاروهای زنبور عسل را نابود کرده و کندو را با چالش کمبود جمعیت مواجه کند. در نتیجه رسیدگی به موقع به بیماری و درمان لوک اروپایی با سرعت زیاد، از اهمیت بالایی برخوردار است.
زنبورداران باید اطلاعات کاملی در مورد بیماری لوک اروپایی داشته باشند تا در صورت مشاهده علائم، برای درمان آن اقدام کنند. در این مطلب به صورت مختصر با این بیماری آشنا می شویم. با این حال روش های درمان لوک اروپایی و برخی موارد دیگر به صورت جامع در مطلبی مجزا مطرح خواهند شد.
مکانیسم عملکرد و علائم بیماری لوک اروپایی
لوک اروپایی نوع بیماری برای لاروهای زنبور عسل است. عامل اصلی این بیماری را نوعی باکتری به نام استرپتوکوکوس می دانند. این باکتری همواره باعث مرگ لارو نمی شود؛ اما در بسیاری از مواقع می تواند تعداد زیادی از لاروهایی که هنوز به شفیرگی نرسیده اند را نابود کرده و در نتیجه از جمعیت زنبورها در کندو بکاهد.
اگر کلنی زنبور عسل دچار این بیماری شود، نوزادان در همان مرحله لاروی از رشد باز می مانند. اگر نگاه به سلول هایی که در کندو وجود دارد بیاندازد، لاروهایی را می بینید که به صورت تاب خورده داخل سلول مرده اند. این اتفاق قبل از اینکه سر سلول بسته شود می افتد و لاروها درجا می میرند. اگر بعد از بسته شدن سر سلول لاروها بمیرند، احتمالا بیماری لوک آمریکایی آنها را از پای درآورده که نشانه های خاص خود را دارد.
از علائم و نشانه های بروز بیماری لوک اروپایی می توان به سفت شدن لاروها اشاره کرد. اگر لاروهای زنبور عسل به لوک اروپایی مبتلا شده باشند، مثل خمیر سفت می شوند. در نتیجه اگر به وجود این بیماری شک داشتید، می توانید لاروها را امتحان کنید. علاوه بر این، سلول هایی که لاروهای مرده دارند، بویی شبیه به شیر ترشیده از خود متصاعد می کنند. اگر تعداد سلول ها زیاد باشد، این بو از کل کلنی قابل استشمام است.
برخی افراد از ویژگی های تشخیص بیماری لوک آمریکایی را لزج و چسبنده بودن سلول و مایع درونی آن می دانند. این در حالی است که لوک اروپایی به هیچ وجه این ویژگی را نداشته و اگر با یک چوب کبریت لارو را بیرون بیاوریم، مایه درون شان کش نیامده و فورا قطع می شود. این یکی از راهکارهای تشخیص لوک اروپایی از لوک آمریکایی است.
راه های انتقال بیماری لوک اروپایی چیست؟
راه های مختلفی برای انتقال بیماری لوک اروپایی بیان می شود. با این حال برخی از مهمترین روش های انتقال این بیماری را می توان به صورت زیر بیان کرد:
- خرید کندوهای آلوده به بیماری لوک اروپایی
- انتقال عسل از کندویی به کندوی دیگر
- انتقال شان از کندویی به کندوی دیگر
- ورود و خروج آزادانه زنبورهای نر به کندو
- ویژگی غارتگری زنبوران عسل
- آلوده بودن دست زنبورداران
- آلوده بودن وسایل زنبورداری
- و ...
البته این موارد تنها بخشی از راه های انتقال باکتری های عامل ایجاد این بیماری هستند. در هر صورت اگر کندو یا کلنی به این بیماری مبتلا شد، باید خیلی سریع درمان شود تا انتقال آن به دیگر کندوها متوقف گردد. قوانین آمریکا شرایط سختی برای جلوگیری از انتقال بیماری به کندوهای دیگر را وضع نموده است. در این قوانین آمده که اگر کندویی به لوک اروپایی مبتلا شد، باید کندو، اجزاء مرتبط با کندو و تمامی زنبورهای موجود در آن سوزانده شده و بقایای آن مدفون گردد.
زنبورداران می توانند با رعایت برخی نکات از بروز بیماری لوک اروپایی در کندو پیشگیری به عمل آورند. برخی از این نکات عبارتند از:
- رعایت اصول بهداشتی
- ضدعفونی کردن تجهیزات زنبورداری
- زمستان گذرانی خوب زنبورها
- جلوگیری از غارت توسط زنبورها
- قوی نگه داشتن کندو
- و ...
زنبورداران مطمئن باشند که با رعایت برخی از نکات بهداشتی و همچنین رعایت برخی اصول، می توانند از گزند این بیماری در امان باشند.
درمان بیماری لوک اروپایی
درمان بیماری لوک اروپایی شبیه به درمان لوک آمریکایی است. البته روش های مختلفی برای درمان این بیماری وجود دارد که در مطلبی مجزا به آن می پردازیم. با این حال بد نیست با برخی روش های درمانی ساده لوک اروپایی آشنا شوید.
یک چهارم قاشق چای خوری پودر ترامایسین یا اکسی تتراسیکلین را در 4 لیتر شربت اضافه کنید. این شربت در فصل بهار 1 به 1 و در فصل پاییز 2 به 1 باشد. هر یک گرم ماده موثر از این دارو برای 4 کندو مفید است. این روش درمان یکی از متداول ترین روش های درمانی برای مبارزه با لوک اروپایی است.
دقت داشته باشید که هم زمان خوراندن دارو به زنبورها و هم میزان آن باید با دقت انجام شود. در بهار حداقل باید 2 ماه قبل از شروع جمع آوری شهد توسط زنبور و در پاییز بعد از برداشت عسل باشد. دوز مصرفی نیز بهتر است با افراد متخصص هماهنگ شود. به طور کلی استفاده بی رویه یا غیر اصولی از سم برای درمان لوک اروپای توصیه نمی شود. حتما در این زمینه به دامپزشک یا افراد با تجربه در زمینه درمان زنبورها مراجعه کنید.
سخن آخر
بیماری لوک اروپایی موضوعی نیست که شما را بترساند. با پیشگیری می توانید از بروز این بیماری جلوگیری کنید. اگر هم که این بیماری به هر نحوی وارد کندوهای زنبورستان شد، اگر سریع به فکر درمان باشید، خیلی زود این بیماری را ریشه کن خواهید کرد. پس آنقدرها هم سخت نیست اگر بخواهید این بیماری را شکست دهید. کافی است هوشمندانه و اصولی به حرفه خود یعنی زنبورداری بپردازید و همواره مراقب کلونی های زنبورستان باشید.
